Alles eruit halen wat erin zit

En er is naar mijn idee niets mis met “middelmatigheid”. De vraag is of dat is wat je ten diepste wilt. Wil jij aan het eind van de rit terugkijken op een leven en tot de conclusie komen dat het een dikke zeven was, óf zou je terug willen kijken en zeggen: “Wow, dit was een absolute 10 met een griffel…”.

Je bent het waard om het maximale uit jóuw leven te halen. Wanneer je bij voorbaat al denkt dat een 8 wel oké is, hoe groot zal dan de kans zal zijn dat het een 9 of een 10 wordt? Het wordt wellicht een zeven en misschien een zeveneneenhalf. Maar als je gaat voor de 10 met een griffel, dan is de kans heel groot dat het uiteindelijk een 9,5 wordt. Heb je het dan fout gedaan? Nee, natuurlijk niet: een 9,5 is een prachtig cijfer. Het gaat erom dat je het waard bent om alles eruit te halen wat erin zit.

Uitspraken als “tel je zegeningen” kunnen waardevol zijn, maar kunnen ook een perfecte escape zijn om de daadwerkelijke confrontatie niet aan te hoeven gaan. Uit angst om te falen of gekwetst te worden blijf je de situatie maar tolereren, negeer je de signalen van je lijf en maskeer je alle ongemakken door jezelf zoveel mogelijk af te leiden.

Een zeer succesvolle strategie, want je hoeft de pijn niet te voelen. Het gaat echter voorbij aan het feit dat je ieder moment al gekwetst wordt: want je realiseert je verlangen niet. Het resultaat is dat je aan het eind van de rit tot de conclusie komt dat je een afslag hebt gemist en er geen tijd meer is om bij te sturen.

Gelukkig hoef je niet te wachten tot een “life-event”. Dat kan ook al eerder: door oprecht nieuwsgierig te zijn naar jouw lijf en je regelmatig af te vragen wat het jou zou willen vertellen. Je lijf is slimmer dan je hoofd: wat mag jij veranderen in jouw leven zodat het weer goed en kloppend is voor jou?