Er bestaat geen foute keuze

Uit angst om fouten te maken of te falen, kunnen we soms eindeloos blijven zoeken naar wat nu de beste oplossing is. In de hoop de juiste beslissing te nemen, het goed te doen en uiteindelijk goed bevonden te kunnen worden. Door de buitenwereld, maar ook door onszelf. Feit is echter dat er niet zoiets bestaat als een “foute keuze”. Wanneer weet je of iets “goed” of “fout” is? Vóórdat je de beslissing hebt genomen, óp het moment van de beslissing, of dáárna?

Uiteindelijk weet je pas of de beslissing goed uitpakt nadat je die genomen hebt. Iedere beslissing die je neemt, die is gebaseerd op de kennis en de ervaringen die je tot dán toe hebt verkregen. Op basis van die informatie maak je jouw keuze, met de intentie om het zo goed mogelijk te doen. “Goed” in de zin van dat de uitkomst van jouw beslissing overeenkomt met de intentie waarmee je die genomen hebt. Het is immers niet je bedoeling om het fout te doen. Het is niet je intentie om iets te laten mislukken, de ander een naar gevoel te geven of te kwetsen.

Het kan gebeuren dat het resultaat van jouw keuze totaal anders is dan wat je oorspronkelijk voor ogen had. Niet goed, niet fout, hooguit “anders”. Soms kan het zelfs zo zijn dat de uitkomst van jouw keuze nóg beter uitpakt dan je oorspronkelijk bedacht had. Ook dan is het hooguit “anders”. Het is je kop die het langs een meetlat legt en het beoordeelt aan de hand van hoe die vindt hoe het zou moeten zijn. Ingegeven door je omgeving, je opvoeding, de maatschappij.

Wanneer is iets dan “fout”? Het is pas fout op het moment dat JIJ het aanneemt als een foute keuze. Tot die tijd is het gewoon een beslissing met de beste intentie, maar waarvan de uitkomst anders is dan waarmee je die genomen hebt. Niets meer en niets minder. Niet beter, niet slechter. Hooguit anders.