Jij bepaalt jouw speelruimte

Je wilt groeien. Nieuwe ervaringen opdoen, jezelf ontwikkelen en jouw kennis en inzichten doorgeven aan de wereld om je heen. Alles in het leven is gericht op groei. En daar waar het soms lijkt dat we elkaar aanvullen en verrijken, daar kan ongemerkt het tegenovergestelde plaatsvinden: we denken te werken aan groei en vrijheid, maar in werkelijkheid worden we steeds meer gevangen in onze eigen, aangeleerde, wereld.

Speelveld

Je wordt geboren en je hebt een speelveld om je heen. Al snel merk je dat er regels zijn en jouw speelveld wordt iets kleiner. Dan komt de dag dat je naar school gaat en ook daar zijn regels waar je aan dient te voldoen. Je leert en groeit, maar je speelruimte wordt daar ook verkleind. Dan ga je naar het voortgezet onderwijs en opnieuw gelden ook daar regels waar je je aan hebt te houden. Ondertussen groeit je kennis en doe je ervaringen op. De meesten van ons volgen een studie waar je nog meer regels en concepten aangeleerd krijgt. En ook hier verrijkt het je leven, maar ondertussen wordt je speelveld verder verkleind. Je krijgt een baan met ook daar nieuwe regels, structuren en protocollen waar je je aan hebt te houden.

Vrijheid

Velen van ons vinden het fijn, omdat deze structuur duidelijkheid en daarmee een gevoel van veiligheid biedt: je speelruimte wordt ondertussen ongemerkt steeds iets kleiner. En dan, daar waar een relatie vooral bedoeld is om elkaar te verrijken en het beste in elkaar naar boven te halen, gebeurt het maar al te vaak dat de relatie leidt tot nog meer aanpassingen. Je speelruimte is ondertussen verworden tot een klein speelveldje waarin je met man en macht probeert je eigen vrijheid nog enigszins in stand te houden. Je verlangen tot groei en ontwikkeling is langzamerhand verschoven naar angst om iets kwijt te raken. Juist al die zaken waar jij jouw zekerheden aan hebt opgehangen, juist die zaken ontnemen je jouw vrijheid.

Gevangen

Veel mensen voelen zich een soort van gevangen in hun werk. Zij proberen in hun werk, binnen de grenzen van structuren en regels, nog zoveel als mogelijk vrijheid te creëren. Daar is niets mis mee, zolang je je daar goed bij voelt. Wel is het waardevol om je te beseffen dat jij degene bent die kan bepalen hoe je jouw leven, en dus ook je werkzame leven, vorm wilt geven. Afspraken, regels en protocollen zijn concepten. Het zijn ideeën. Geen keiharde grenzen. Ze zijn veranderbaar, maar worden maar al te vaak klakkeloos voor waar aangenomen. Waarom? Omdat het een soort van duidelijkheid en veiligheid biedt. Je denkt dat je vrij bent: je hebt immers een goede baan. Je verdient je geld waarmee je wellicht een gaaf huis hebt, bijzondere vakanties kunt ervaren, een mooie auto rijdt en een liefdevol gezin kunt onderhouden. Je kunt die dingen doen die jij graag wilt. Maar ondertussen ben je gevangen in een gouden kooi.

Gouden kooi

Want stel dat je het gevoel waar laat zijn dat je het eigenlijk niet zo naar je zin hebt in je werk? Dat het inderdaad te druk, te hectisch is. Dat iedereen maar loopt te rennen en te jagen om te kunnen voldoen aan allerlei verplichtingen en verantwoordelijkheden. Dat je lijf aangeeft dat er te veel van je gevraagd wordt. Dat om 800u beginnen helemaal niet bij je past, maar je toch maar iedere dag opnieuw aanschuift in de file, omdat…. Ja, waarom eigenlijk? Omdat iedereen dat al jaren zo doet? Omdat het te spannend is om te zeggen: ik ga het anders doen!? En dat je collega’s of je leidinggevende, je werkgever daar misschien wel iets van gaan vinden. Stel je voor dat je je baan kwijtraakt… En dus pas je je weer aan. Kalmeer je jezelf dat het allemaal toch wel meevalt en dat er ook heel veel mooie dingen zijn. Ja, die zijn er ook. Het is immers een gouden kooi.

Uitvliegen

Realiseer je dat je het deurtje altijd open kan zetten en naar buiten kan vliegen, je vleugels kan spreiden zodat je kunt gaan doen waar je echt voor bedoeld bent. Is dat spannend? Ja, enorm spannend. Want je hebt geen idee wat je daar te wachten staat. Je hebt geen idee wat voor consequenties dát gaat hebben. Maar dat heb je ín die gouden kooi ook al niet. Dat lijkt wel duidelijk, veilig en voorspelbaar, maar in werkelijkheid heb je geen idee en maak je iedere dag (ongemerkt) beslissingen uit angst om iets te verliezen. En dát ga je vroeg of laat voelen…

Je werk, je relatie, de plek waar je woont… laat het vóór jou werken. Op een manier dat het je speelruimte vergroot, dat je het beste in jezelf en in de ander naar boven haalt. En dat het deurtje altijd open staat. Dat er geen goed of fout is, maar dat jij degene bent die bepaalt of je erin blijft zitten of dat je uitvliegt. Op een manier die daadwerkelijk bijdraagt aan hoe jij je voelt en je via die weg 100% van jouw waarde toe kan voegen aan deze wereld.