Life is just a game, Play it, don’t fight it
Ben jij speler in jouw leven? Of ben je geleidelijk aan toeschouwer geworden, of heb je (on-)bewust de rol van scheidsrechter of commentator ingenomen?
Het komt maar al te vaak voor dat mensen een rol hebben ingenomen waarmee ze zichzelf buiten spel hebben geplaatst. Buiten de lijnen van het speelveld: de rol van toeschouwer, van commentator. De plek waar je het niet fout kunt doen. De plek waar je niet onderuit kan gaan. De plek waar je niet kunt falen. Jezelf niet realiserende dat, door niet deel te nemen, je al afgehaakt bent. En daardoor “faalt”. Waar je bang voor bent gebeurt al…
De enige plek waar je daadwerkelijk deel kunt nemen aan het spel van het leven is in het speelveld zelf. Daar kun je actie ondernemen. Aanvallen of je terugtrekken. Dit is de plek waar de ervaringen opgedaan kunnen worden. Dit is de plek waar je je successen kunt vieren. Waar je kunt voelen en ervaren hoe het is om te scoren. Maar ook om te verliezen. Waar je gesteund kan worden door je medespelers, maar ook je heel alleen kunt voelen. De plek waar je boven jezelf uit kunt stijgen, maar waar het ook anders kan gaan dan je gehoopt had. De plek waar je kan voelen hoe krachtig en fit je bent. Maar ook hoe je kan ervaren hoe het is om geblesseerd te raken. Of getackeld, gekwetst te worden. De enige wijze waarop je deze ervaringen daadwerkelijk op kunt doen is door deel te nemen als speler.
Ben jij nog speler? Ben je bereid om speler te willen zijn? Risico’s te nemen? Of ben je geleidelijk aan toeschouwer geworden uit angst voor wat er eventueel zou kunnen gebeuren. Of de rol van commentator. Die beter weet hoe het zou moeten zijn dan het leven zelf? Hoe wil jij deelnemen?
