Meer verbinding door een “Nee” 

Ja, dat doe ik wel even. Dit weekend elkaar zien? Dat moet vast ergens lukken. Natuurlijk kom ik naar je toe, dat hebben we toch immers afgesproken?  “Ja”, ik heb je gehoord en “Ja”, ik kom je graag tegemoet en “Ja”, ik ben vereerd dat je het aan me vraagt en “Ja”, ook ik wil het liever gisteren dan vandaag… En toch kies ik ervoor om het niet te doen… 

Mogelijk herken je het. Dat je te snel “ja” zegt op een vraag of een kans die voorbijkomt. En dat je daar achteraf bij denkt: Had ik maar “Nee” gezegd… Het kan zijn dat je bang bent om de ander teleur te stellen, bang bent om iets te missen, of dat je het te lastig vindt om met de eventuele ongemakkelijke consequenties om te gaan. Meestal is het dat laatste. Te ongemakkelijk om te dealen met de teleurstelling van de ander, de mening en de reactie. En dus zeg je maar “ja”. Om de verbinding te behouden en dus uit angst om de verbinding te verliezen. Ondertussen verlies je een hele andere verbinding: die met jezelf. Je doet iets tegen je zin in.  

Geen theater

Waar wil jij jouw relaties op baseren? Ik persoonlijk vind oprechtheid een belangrijke plek waar ik vandaan wil komen. ”Oprecht” betekent dat je mond en je voeten dezelfde kant op gaan. Je doet wat je verkondigt. Je acties zijn in dezelfde richting als de verhalen die je vertelt. Dat betekent ook dat ik wil komen vanuit een “echte plek”. Ik wil dealen met de realiteit, hoe lastig en ingewikkeld ook. Geen theater dus.  

Wanneer ik “ja” zeg tegen iemand, maar eigenlijk diep van binnen een “nee” voel, maar dat toch niet uitspreek tegenover de ander omdat ik bang ben voor de reactie of het ongemakkelijke gevoel bij mezelf, hoe oprecht ben ik dan? Welk masker heb ik dan opgezet? En andersom; hoe zou ik mij voelen wanneer iemand “ja” zegt op mijn vraag, maar eigenlijk een “nee” bedoelt?  

Dealen met een ”nee”

En hoewel het in eerste opzicht fijn lijkt te zijn dat de ander rekening met je houdt, is het nog maar de vraag of dat inderdaad zo fijn is. Ondanks dat de ander waarschijnlijk vanuit de beste intentie handelt, zegt deze persoon eigenlijk: ik zorg wel voor jou, want jij kan het zelf niet. En andersom dus ook; door voor de ander te denken en hem of haar in bescherming te nemen zeg je eigenlijk dat die persoon niet in staat is om voor zichzelf te zorgen. Dat die persoon niet in staat zou zijn om te dealen met jouw “nee”.  

Volledig ogen zijn wie je bent 

De “nee” kan daarmee, wanneer die vanuit een oprechte plek komt, meer aan de verbinding bijdragen dan een “ja”. Je laat daarmee zien dat je je eigen ruimte in durft te nemen. Dat je je kwetsbaar durft op te stellen, jezelf én de ander respecteert en jezelf vertrouwd genoeg voelt in het bijzijn van die ander om te laten zien wie jij daadwerkelijk bent. 

Je bent bereid om een risico te nemen. Het risico dat de ander je niet leuk, lief of aardig vindt en misschien wel afstand neemt of de verbinding helemaal verbreekt.

Je ontslaat de ander van de plicht om voor jou te moeten zorgen, je te erkennen en te waarderen. Fijn als die het doet, maar het hoeft niet zo te zijn. Daarmee geef je de ander een groot cadeau. Want daar waar jij jouw ruimte inneemt, geef je de ander dus ook de vrijheid om zijn of haar ruimte in te mogen nemen. Dat ook die mag zijn wij hij of zij is. De “ja” is dan even welkom als de “nee”.  

In verbinding

Daarvoor is het belangrijk om heel goed voor jezelf te kunnen zorgen op die momenten dat de ander jouw goede intentie niet ziet; dat je met alle liefde “ja” zou willen zeggen, maar er toch voor kiest om het niet te doen. Omdat je geen theater wilt. Omdat je de ander respecteert en vanuit een oprechte plek wilt komen. Dat je de “nee” kunt verduren. Of je hem nou weggeeft of mag ontvangen, het stelt je in staat om in verbinding te blijven.