Niet de zorgverzekeraar maar jij bent verantwoordelijk voor de verandering

Achttien paar ogen staren me aan. Complementaire therapeuten uit verschillende vakgebieden. Ik mag deze groep meenemen in hoe ik werk en hoe ik gekomen ben tot de mooie samenwerkingen die tot een eenheid hebben geleid tussen regulier en complementair; holistische zorg in de breedste zin van het woord.

Onzichtbaar voor de reguliere zorg

Deze achttien mensen hebben allemaal een prachtige intentie en kunnen hun kostbare waarde toevoegen aan deze wereld. De angst en onzekerheid houdt hen echter nog weg van het bereiken van hun doel en het realiseren van hun verlangen. Gevangen in hun eigen (onbewuste) angst blijven ze vaak onzichtbaar voor de reguliere zorg en ver verwijderd van mogelijkheden tot samenwerking. Sommigen van hen bij wijze van spreken zwaaiend met papiertjes waarop staat wat ze allemaal wel niet aan kennis en kunde hebben opgedaan. Sommige diploma’s zelfs erkend door onze gemeenschappelijke scheidsrechter; de zorgverzekeraar. In de hoop dat ze daar gezien, erkend en gewaardeerd gaan worden voor wat ze toe kunnen voegen.

Zorgverzekeraars

Zinloos in mijn ogen om via die weg daadwerkelijk tot samenwerking tussen regulier en complementair te komen. Mijn mening: ga staan voor wie je daadwerkelijk bent. Voor de onschatbare waarde die je hebt toe te voegen. Besteed niet al je kostbare tijd aan samenwerkingsafspraken, aan het voldoen aan lijstjes, protocollen, registraties, certificaten en contracten met zorgverzekeraars. Je zal een speelbal zijn van een spel waarin de regels continu veranderen. Je oorsprong ligt in kracht, in eigenwaarde, in overgave en in vertrouwen. Ga daar voor staan. In plaats van te stappen in een systeem dat gebaseerd is op angst en controle.

Laat de mensen, de artsen en patiënten, een ervaring opdoen. Betreed het toneel, zet jezelf in het licht waar je zo vaak over praat. Stop met willen overtuigen. De ander mág oordelen en hóeft het niet met je eens te zijn. Ze hoeven je niet leuk en aardig te vinden. Op woorden en op kennis en diploma’s ga je de ander niet veranderen. Want op welk niveau communiceer je dan? Op het niveau van denken, van gedachten. Wat je dan doet, is dat je vraagt of je past binnen het lijstje van oordelen en meningen van de ander. En zoniet dan ga je nog meer argumenten aandragen waarom de ander het toch écht anders zou moeten zien… Het gaat niet werken. De ander zal altijd redenen aan kunnen voeren waarom het voor hem of haar niet werkt.

Ervaring op laten doen

De enige manier om iemand buiten zijn eigen gedachtenpatronen te laten kijken is door hem of haar een ervaring op te laten doen. Een ervaring in de vorm van bijvoorbeeld een sessie of behandeling. Het is de ervaring die ons doet veranderen. Alleen de ervaring leert je anders zien. Een ervaring die de ander nog nooit eerder heeft gehad en hem of haar bij zal blijven. Dán zal die gaan bewegen. Maar wanneer je als therapeut of als arts te bang bent om dat aan te bieden en daar werkelijk je podium te pakken, uit angst voor afwijzing of andere weerstanden…. Ben jij dan degene die de ander de weg moet wijzen en begeleiden naar een gezonder leven? Als arts zou ik twijfelen, als cliënt ook.

Dus merk je weerstand bij jezelf, merk je dat je het spannend vindt; doe dan wat je je cliënten adviseert. Schakel hulp in. Laat jezelf begeleiden. Stop daar energie en toewijding in. Jouw betrouwbaarheid en de eventuele samenwerking hangt niet alleen af van het papiertje dat je hebt verworven of van de afspraken die je hebt gemaakt. Het hangt af van jouw eigen ervaringen, van jouw bereidheid om buiten je eigen kaders te stappen. Kaders van oordelen en meningen. En het vertrouwen wat je dan daarin vindt, door te geven aan anderen door ze een unieke ervaring op te laten doen. Dát gaat werken.

Jezelf in het licht zetten

Het werk dat ik doe en de samenwerkingen die daaruit zijn ontstaan zijn voortgekomen uit mijn eigen nieuwsgierigheid. De wil om nieuwe ervaringen op te doen. Buiten mijn eigen kaders, gedachten en oordelen om. Hierdoor heb ik zelf kunnen ervaren hoe waardevol verschillende vormen van begeleiding kunnen zijn. Het heeft me een schat aan informatie, kennis en kunde opgeleverd die ik nooit uit boeken had kunnen halen. Maar het belangrijkste is dat het me een onverwoestbaar vertrouwen heeft gegeven. Ik geloof in deze manier van mensen begeleiden naar een mentaal en fysiek gezonder leven en zie daar iedere dag de bijzondere resultaten van.

Ik had nooit op deze plek uitgekomen als ik het niet zelf aan den lijve had ondervonden. En tot op de dag van vandaag werk ik aan mezelf en blijf ik nieuwsgierig naar nieuwe ervaringen om mezelf te blijven ontwikkelen. Alleen via die weg kan ik het weer doorgeven aan anderen. Veel artsen zijn nog niet op het punt dat dit uit hen zelf komt. Dat hoeft ook niet. Wel kan je hen als therapeut een nieuwe ervaring aanbieden vanuit jouw kennis en kunde. Dat lukt het beste wanneer je jezelf in het licht en op het podium durft te zetten. Misschien krijg je tien keer een “nee”. Maar die ene “ja” is waar je het voor doet. Die ene ervaring die je door gaat geven krijgt namelijk, vroeg of laat, een vervolg.

Doe wat je verkondigt. Werk aan jezelf. Leer jezelf dragen in een eventuele afwijzing. Geef jezelf en de ander een nieuwe ervaring en de rest zal volgen.

Juriaan Galavazi, arts en coach