Vertrouwen door angst te durven voelen

De eerste stap op weg naar vertrouwen bestaat eruit dat je eerst bereid bent om contact te maken met onzekerheid. Met onrust of zelfs met angst. Een groot deel van onze onzekerheid ontstaat doordat we heel hard ons best doen om het huidige moment te willen controleren. Ergens vinden we dat wat ín het moment plaatsvindt, niet zou mogen of moeten gebeuren. Met andere woorden: we willen iets anders dan er op dat moment is… Je vindt dat je sterk en vol vertrouwen moet zijn, maar de realiteit is dat je onzeker bent en dat je het spannend vindt… En daar wil je zo snel mogelijk vandaan. De strategie zoals je die aangeleerd hebt gekregen is dan vooral om door te zetten, te pushen en vol te houden. In de overtuiging via die weg zekerheid, voldoening, geluk, rust en zelfs gezondheid te verkrijgen.  

Illusie van zekerheid

En natuurlijk levert je dat regelmatig het gewenste resultaat op waardoor je denkt dat dit “the roadmap to success” is  en blijf je volharden in het op deze manier omgaan met ongemakkelijke gevoelens. De prijs is echter hoog. Op de lange termijn geeft het namelijk helemaal niet de rust, het geluk of de voldoening waar je op hoopt. Sterker nog, je bent continu onderweg naar een plek ergens aan de horizon wat alleen maar nog meer spanning geeft. En de zekerheid die je denkt te verkrijgen blijkt bij herhaling eerder een illusie te zijn. Iets in jou zal altijd liever kiezen voor die weg naar een illusie van zekerheid dan voor de realiteit van onzekerheid. Beiden komen echter op exact dezelfde plek uit, namelijk: Onzekerheid. De ene gebaseerd op aannames en theater, de ander op de realiteit van feiten. Je hoeft dit niet persé te veranderen. Je hoeft alleen maar te zien dát het zo werkt. En dat je vervolgens ervoor kan kíezen om te dealen met de realiteit van onzekerheid en ook steeds weer opnieuw de keuze kunt maken om te willen komen vanuit een plek van vertrouwen.  

Angst

De angst en de onrust hoeven daarmee niet weg. Je hoeft ze niet persé om te buigen naar positiviteit. Je mág het lastig, ingewikkeld, onzeker en angstig vinden. Waarom? Nou, het is er. Er ís angst. Wanneer je meent dat je die gevoelens niet zou mogen hebben, dan wijs je continu een stuk van jezelf af wat je eerder verder van de plek van vertrouwen brengt dan dichterbij. Sterker nog, het leidt tot een negatieve spiraal van schuldgevoel en twijfel. 
Lijden, fysieke of mentale pijn en verdriet kunnen ons overkomen. In de huidige maatschappij word je er bijna op afgerekend wanneer je je zo voelt; dan heb je nog niet hard genoeg je best gedaan. Echter, je hebt geen controle over angst, pijn of verdriet. Deze gevoelens ontstaan omdat je onderdeel bent van een sociaal en biologisch netwerk. En in dat netwerk kunnen zich situaties voordoen die nu eenmaal angstig, pijnlijk en verdrietig zijn. De vraag is dan niet; hoe kan ik dit lijden zoveel mogelijk ontwijken? De vraag is eerder; hoe kan ik er, gegeven de omstandigheden iets van leren en er via die weg iets positiefs uit halen? En dát is een keuze. 

Aanvaarding

Daarvoor is het waardevol (noodzakelijk in mijn ogen) om de situatie, hoe pijnlijk en verdrietig ook, zo snel mogelijk te aanvaarden. Sommigen zeggen “accepteren”, maar “acceptatie” roept bij mij vaak iets op van dat je het bijna leuk moet gaan vinden en er dankbaar voor moet zijn. “Aanvaarding” geeft meer ruimte. “Aanvaarding” wil zeggen dat je “ja” zegt tegen de situatie, maar het nog steeds heel lastig en ingewikkeld mag vinden. Vanuit die plek creëer je de ruimte om te ontdekken wat je “gegeven de omstandigheden” kunt doen (of laten) wat goed en kloppend is voor jou. Het geeft je de ruimte om opnieuw te kiezen voor vertrouwen. Zodra je de gebeurtenis uit een ander perspectief kunt zien, dan ontstaan er nieuwe mogelijkheden en ook de kans om iets nieuws te leren. Je kan ondanks de omstandigheden, hoe donker die ook zijn, ervoor kiezen een andere afslag te nemen en te kiezen voor de weg van vertrouwen. Steeds weer opnieuw. En dat is een actief proces.  

Vertrouwen door angst te durven voelen

Een proces ook dat tijd vraagt. Regelmatig vinden we dat we alles al moeten kunnen en perfect moeten zijn. Maar al doende leert men. Vooral door omstandigheden die lastig en ingewikkeld zijn. Dat zijn de situaties die je in staat stellen om jezelf te ontwikkelen en waardoor je groei door kunt maken. En zoals alles in het leven bestaat uit tegenstellingen, neemt je (zelf-)vertrouwen vooral toe door steeds de angst en onzekerheid te durven voelen, toe te laten en waar te laten zijn. Het aan te kijken en ópnieuw te kiezen voor vertrouwen… Dapper zijn immers niet degenen die geen angst voelen, maar juist degenen die de angst voelen en toch in staat zijn om te handelen. 

Vertrouwen is een keuze

Realiseer je dat iets in jou elke dag weer voor vertrouwen kiest. Iedere dag dat je in de auto of op de fiets stapt, samenwerkt of een relatie aangaat met andere mensen, ieder moment dat je deelneemt aan het leven. Vertrouwen is een keuze, juist door de angst en de onzekerheid waar te laten zijn. Is dat makkelijk? Nee. Maar jij bent degene die die keuze kan maken, elke keer weer opnieuw. Het risico dat je loopt is dat je groeit. Dat je meer vreugde, vertrouwen, verbinding, gezondheid en voldoening ervaart in jouw leven.