Waarom egoïsme goed is

Hoe egoïstisch is het om van een ander te zeggen dat ie egoïstisch is?
Egoïsme heeft in onze maatschappij een negatieve bijklank gekregen. “Je moet er vooral eerst voor een ander zijn, en dan pas aan jezelf denken…” Mocht je de omgekeerde route kiezen, dan ben je vooral fout bezig. Ik sta ervoor dat egoïsme goed is. Egoïsme betekent dat je in de eerste plaats aan jezelf denkt. Goed voor jezelf zorgt. Nadenkt over wat goed is voor jou. Liefde voor jezelf.
Want, wanneer je iets geeft aan een ander. Vooral omdat die ander dat graag wil. Wanneer je iets doet of zegt, vooral omdat anderen vinden dat je dat moet doen. Wiens leven leef je dan?
Wanneer je zelf iets ontvangt van een ander. Zou je dan willen dat die ander dat geeft of voor jou doet, maar er eigenlijk niet achter staat? Niet werkelijk laat zien wie hij of zij is? Of omdat die ander dat jou onvoorwaardelijk gunt? Zonder er iets voor terug te hoeven krijgen?
Niemand is denk ik zo ingesteld dat ie uiteindelijk alleen maar aan zichzelf denkt. We vinden het allemaal fijn om iets voor een ander te betekenen. Daar krijgen we een warm gevoel en energie van. Welnu, wanneer heb je het meeste te geven? Wanneer je vooral afstemt op wat anderen willen, of wanneer je eerst zorgt dat je zelf goed in je vel zit. Dat je die acties onderneemt die goed voelen voor jou. Los van wat anderen vinden. Zou het zo kunnen zijn dat je in het tweede geval veel meer te geven hebt? En vanuit een plek die echt van jou is. Als je eerst voor jezelf zorgt, dan geef je pas echt iets kostbaars wanneer je dan iets weggeeft aan een ander.
Dus laat je niet misleiden door je schuldgevoel dat op je afkomt als anderen vinden dat je niet voor jezelf mag kiezen. Daarmee doen ze een claim op jou vanuit hun onvermogen, uit het idee te weten wat goed voor jou zou zijn. Er is er echter maar één die daar een antwoord op kan geven, dat ben jijzelf. Je mag voor jezelf gaan staan, je mag egoïstisch zijn. Uiteindelijk doe je anderen daar een groot cadeau mee.