Depressie, somberheid. De schaduwkant van het leven. Wie het heeft meegemaakt weet hoe intens en donker het daar kan zijn. Het gevoel van paniek. Het gevoel dat je vijf meter onder het wateroppervlak zit en alles in jou naar boven wil. De worsteling, de kracht, de moeite die dat kost. En heel soms lukt het om even adem te halen. En dan zak je opnieuw weg in het kolkende water. Angst om op te geven en in overgave te gaan. Weg te glijden in dat diepe, eindeloze, donkere gat daar beneden.
“Volgens mij is er iets mis met mij… ”. Hij is 67 jaar. Deze man met vriendelijke ogen, zit enigszins gespannen tegenover mij. Hij wil graag meer leren voelen. Beter in zijn vel zitten. Hij heeft diverse onderzoeken gehad en de sticker “Asperger” opgeplakt gekregen, een aan autisme verwante stoornis. Eerder zijn al termen genoemd als adhd. Het voorstel was om medicatie te slikken. Hij wilde graag met mij in gesprek, in de hoop dat ik iets voor hem zou kunnen betekenen…