gevoel Archieven

1 maart 202012 april 2021 by Juriaan

Onrust en machteloosheid als krachtbron van energie

Hoe zou het eruit zien? Vraag ik. Sander is eind veertig en zit met gesloten ogen voor mij. Hij vertelt hoe hij zichzelf over een erf ziet lopen. Een boerderij met meerdere appartementen, een grote kas, paarden, een werkplaats… En wat merk je wanneer je dit verlangen helemaal waar laat zijn? Hij schudt wat met z’n hoofd, haalt z’n schouders op en opent dan z’n ogen… Ik weet niet, dan ben ik het even kwijt. En als je dát kwijt bent, wat is er dan wel? Ja, dan is er onrust, een ongemakkelijk gevoel op mijn borst, in mijn buik, niet prettig…

Scheiden

Ze is midden veertig en zit recht tegenover mij. Ze is gespannen, slaapt slecht, heeft een vol hoofd met een niet te stoppen stroom aan gedachten en wordt met regelmaat overmand door gevoelens van verdriet en paniek. Met vragende ogen kijkt ze me aan: “Mag ik hier dan echt voor mezelf kiezen?” Scheiden. Daar waar verbindingen worden doorsneden gaat dat hoe dan ook gepaard met pijn en verdriet. En dat mag ook. Het komt nog wel eens voor dat de omgeving denkt dat degene die de beslissing neemt om te scheiden, regelrecht het grote geluk in loopt. Niets is minder waar. Het is niet voor de één meer of minder pijnlijk dan voor de ander. Hooguit anders.

“Hoe gaat het eigenlijk met mij?”

Herken je dat? Dat je opstaat en jezelf voorneemt om er een fijne dag van te maken. En halverwege de dag glipt het ergens tussen je vingers vandaan… Ergens heb je je laten beïnvloeden door gebeurtenissen, meningen van anderen of van jezelf. Apart toch? Jij neemt je voor om er een mooie dag van te maken, en uiteindelijk loopt het anders. Hoe loyaal ben je dan nog aan jezelf? Naar mijn mening moet je jezelf veel vaker op de dag afvragen: “Hoe gaat het eigenlijk met mij? Ben ik nog op het pad wat ik mij voorgenomen had?” En vooral “Waar geef ik op aan mijzelf?”