Groene haren

Mark vindt het lastig om het gesprek aan te gaan met de ander. Bang voor het oordeel en voor de confrontatie. Bang om niet gezien, erkend of gewaardeerd te worden voor de persoon die hij is. Bang ook om gekwetst of afgewezen te worden. En dus stelt hij het uit, maakt hij zich kleiner en gaat hij met regelmaat over zijn eigen grenzen heen. In de hoop daar gezien en gewaardeerd te worden voor de persoon die hij is. Een logische strategie, want dan wordt hij niet gekwetst…

Echter, hij wordt al gekwetst, want hij realiseert zijn eigen verlangen niet… De prijs die hij betaalt is dat ie zich moe, gespannen en ongelukkig voelt. De confrontatie niet aangaan, het je onzeker voelen voor de oordelen van en in het bijzijn van de ander, heeft onder andere te maken met vanuit welke plek je komt en of je je bewust bent van die plek.

Wat heb jij gedaan?! Kijk nou! Je haren!

Stel: je verblijft met je vrienden tijdens een weekend in een huisje in, laten we zeggen, de Ardennen. Je hebt het goed en gezellig met elkaar en het is laat geworden. De volgende ochtend ben je de laatste die wakker wordt. Je hoort je vrienden beneden al praten en lachen en ze zijn druk in de weer met koffie en ontbijt. Je staat op en loopt dírect naar beneden. Terwijl je de trap af loopt, kijkt één van je vrienden je aan en zegt met luide stem: “Mark! Wat heb jij gedaan?! Kijk nou! Je haren! Ze zijn helemaal groen!!” Wat ga je doen denk je? De kans is groot dat je gaat checken in de spiegel of het inderdaad zo is…

Dan, dezelfde situatie; je bent met je vrienden in een huisje in de Ardennen. Het is gezellig en wederom is het laat geworden. De volgende ochtend ben je de laatste die wakker wordt en je hoort je vrienden beneden al praten en lachen en ze zijn druk in de weer met koffie en ontbijt. Je staat op. Maar vóórdat je naar beneden gaat, besluit je om eerst even naar het toilet te gaan. Je wast je gezicht, poetst je tanden, kijkt in de spiegel en doet je haar goed. Dan loop je naar beneden en terwijl je naar beneden loopt zegt één van je vrienden met luide stem: “Mark! Wat heb jij gedaan?! Kijk nou! Je haren! Ze zijn helemaal groen!!”…. Wat ga je doen? Waarschijnlijk lach je en zeg je dat ie iemand anders maar in de maling moet nemen. Wat is de kern van dit verhaal? In de eerste situatie ben je onzeker van je zaak en vatbaar voor het oordeel van de ander omdat je niet zeker weet of ie wel of niet gelijk heeft. Immers je wéét niet óf het zo is… In het tweede geval weet je heel zeker dat ie geen gelijk heeft, want… je hebt het zojuist nog gecheckt.

Spiegel

In het dagelijks leven nemen we vaak te weinig tijd. Te weinig tijd om even in de spiegel te kijken en contact te maken met wie we daadwerkelijk zijn en wat onze intenties zijn. Wanneer jij je dag start met de intentie dat je komt vanuit de allerbeste, liefdevolle, plek. En dat je de dag in wilt gaan met een gevoel van zelfrespect en zelfwaardering. Dan gaat dat effect hebben. Wanneer iemand dan tegen jou zegt dat je niet capabel bent, het met jou oneens is of dat ie zich door jouw gedrag heel erg in de steek gelaten voelt (dat je groene haren hebt…), dan zal het je wellicht raken. Maar je zal ook veel eerder bijsturen en zeggen; “Dat kan jij zo voelen, maar ik kom echt vanuit een heel andere plek. En dat is een goede en liefdevolle plek”.

Fundament van zelfvertrouwen en zelfwaardering

Wanneer je onzeker bent, twijfelt of je wel of niet oké bent, dan heeft iedere uitspraak van de ander die jouw handelen in twijfel trekt, bodem om op te groeien. Met andere woorden: je weet niet zeker of je wel of geen groene haren hebt. Noodzaak dus om daar iedere dag aandacht aan te besteden en via die weg te bouwen aan je fundament van zelfvertrouwen en zelfwaardering. Dat doe je door vaker in de spreekwoordelijke spiegel te kijken. Contact te maken met wie je daadwerkelijk bent.

Bijvoorbeeld door je successen te benoemen. Je eigenschappen en kwaliteiten te kennen én te voelen. Recht op de man of vrouw af: Ben je goed in wat je doet? Heb je kennis? Ben je een goede vader? Ben je waardevol? Je bént het waard. Je bént waardevol. Wanneer jij heel helder hebt vanuit welke plek jij komt, wanneer jij je afstemt op eigenwaarde en zelfwaardering, dan hoef je ook niet bij ieder oordeel van de ander te checken, in de spiegel te kijken of bevestiging te zoeken bij anderen of het wel of niet waar is. Jij weet immers vanuit welke plek je komt. En dat is een goede en liefdevolle plek.