Je kwetsbaarheid ontwijken sluit de poort naar voldoening

Je bent kwetsbaar. Of je het nou leuk vindt of niet. Je kunt dan krampachtig gaan proberen je kwetsbaarheid zoveel mogelijk te ontwijken in de hoop niet gekwetst te worden. Óf je besluit om je kwetsbaarheid te erkennen en je bent bereid om het ook te voelen en te ervaren. Vergelijk het met welke andere activiteit dan ook. Of het nou mountainbiken, paardrijden of skiën is. Wanneer je bang wordt om te vallen, dan zal dat leiden tot meer spanning en verkramping. Het praktische resultaat is dat de kans dat waar je bang voor bent gaat plaatsvinden, alleen maar groter wordt.

Angst om gekwetst te worden

Hetzelfde geldt wanneer je een schilderij of een proefwerk gaat maken. Wanneer het persé moet lukken dan leidt dat tot nog meer stress waardoor al je creativiteit, levendigheid en spontaniteit uit je gezogen wordt. Het leven is niet anders. Je kunt je kwetsbaarheid steeds willen ontwijken door allerlei maatregelen te nemen, die voorkomen dat je “geraakt” wordt. Dan verschuift de aandacht geleidelijk van “Leven”, naar “Angst om gekwetst te worden”. Of nog groter; angst om dood te gaan. Het praktische resultaat daarvan is dat de ramp waar je dan bang voor bent, namelijk dat het leven je ontnomen wordt, al plaatsvindt. De angst houdt je gevangen.

Welke prijs wil ik betalen?

Je bent niet meer in staat om vrijuit te leven en ervaringen op te doen. Het leven wordt dan meer gericht op risico’s vermijden, het niet fout willen doen en dus vooral de “juiste” keuzes willen maken. Maar je komt niet ongeschonden uit de strijd. Je zal in je leven hoe dan ook littekens oplopen. De vraag is dan ook niet hoe je zoveel mogelijk schade kan ontwijken. Soms is het veel waardevoller om het om te draaien en jezelf de vraag te stellen: welke prijs wil ik betalen? Je betaalt namelijk hoe dan ook, altijd een prijs.

Illusie van veiligheid

Blijf je keuzes maken uit angst om gekwetst of beschadigd te worden, en is de prijs die je betaalt, dat je leeft in spanning voor wat er eventueel zou kunnen gaan gebeuren? In een illusie van veiligheid door grip en controle te willen behouden. Of kies je ervoor om voluit te leven, te gaan voor ervaringen, groei en ontwikkeling. En is de prijs die je daarvoor betaalt dat je af en toe je kop stoot, op de grond valt of op een andere manier gekwetst wordt. Ben je bereid om gekwetst te worden, als dat de prijs is die je moet betalen om ten volle te kunnen leven?

Afhankelijk

En ja, de grens tussen “voluit” leven en “roekeloos of destructief” gedrag kan flinterdun zijn. Wanneer draagt een rondje mountainbiken nog bij aan de relatie tussen jou en jezelf en wanneer wordt dat destructief? Waar gaat hard werken en perfectionisme over van vervulling naar overbelasting? Waar ligt de grens tussen voeden en overeten?

Zodra je het nodig hebt om je goed te voelen… Zodra je een enorme leegte voelt op het moment dat je niet kunt sporten. Of dat je juist heel veel stress en spanning voelt wanneer je je werk niet af hebt. Onrustig bent als je even niet iets kunt eten. Dan heb jij geen leiding meer over het bewegen of je werk. Dan ben jij niet meer degene die bepaalt wat je wel of niet wilt eten. Nee, dan hebben sport, werk en voeding leiding gekregen over jou. Jouw goed voelen wordt dan afhankelijk van iets dat buiten jou gelegen is. En hoeveel controle heb jij over iets dat buiten jou ligt? Geen. Je hebt misschien invloed, maar geen controle. En diep van binnen weet je dat. Je weet dat het sporten niet altijd mogelijk is, je weet dat je werk niet altijd perfect kan zijn, je weet dat voeding jou uiteindelijk niet de daadwerkelijke vervulling gaat geven. En dat ga je hoe dan ook voelen.

Bereidheid om gekwetst te worden

Zijn sporten, hard werken, perfectionisme en lekker eten dan niet waardevol? Zeker wel. Ze kunnen absoluut bijdragen aan een gelukkiger leven. Tótdat je ze persé nodig gaat hebben om je goed te voelen. Wanneer sporten een “moeten” wordt, perfectionisme en hard werken een “noodzaak” worden en voeding een “must”, dan lijken zij de weg naar een vrij en gelukkig leven, maar in essentie houden ze je gevangen. Er ontstaat een afhankelijkheid en dat leidt onherroepelijk tot spanning. Dan ga je keuzes maken uit angst om iets kwijt te raken, in plaats van dat je keuzes maakt vanuit wat daadwerkelijk goed en kloppend is voor jou. Er móet dus een bereidheid zijn om een lastigheid te verduren, om gekwetst te worden om een goed leven te leiden. Goed in de zin van een leven met gezondheid, geluk én voldoening.