Gebeurt het wel eens dat je denkt en voelt; ik wil het anders…. Ik weet nog niet precies hoe, maar wat ik wel weet is dat dit het in ieder geval niet is…”? Of misschien heb je een heel duidelijk beeld van wat je wilt en rest alleen de vraag hoe je het tot realiteit kan brengen.
Vaak sneuvelen diepe verlangens in de strijd die aangegaan wordt met hardnekkige vaste patronen. En voelen deze patronen op een bepaalde manier zo comfortabel dat we liever op die manier overleven dan dat we besluiten daadwerkelijk de confrontatie met een nieuwe ervaring aan te gaan.
Je hebt geleerd om je aan te passen. En vooral om je te gedragen. Volgens aangeleerde gedachten, regels en patronen. ‘Als je maar goed je best doet en je komt je verantwoordelijkheden en verplichtingen na, dan zal je voldoen of word je goed genoeg bevonden.’
Combineer dat met het gedachtengoed dat je goed voor de ander moet zorgen en jezelf vooral niet op de allereerste plek dient te zetten en je hebt alle ingrediënten om ieder contact met jezelf heel geleidelijk aan te gaan verliezen.
Iets in jou wil het weten, kunnen snappen en begrijpen. Als je het weet, dan kan je iets doen en als je iets kunt doen, dan kom je op een betere plek uit dan waar je nu bent. Denk je…
De reis om afscheid te kunnen nemen van je verslaving gaat gepaard met het passeren van een aantal drempels. Je zult een aantal innerlijke draken moeten verslaan om uiteindelijk op die plek van rust uit te komen. Het strijden met deze draken is opnieuw zo spannend dat je daar het liefst vandaan wilt. En dat is waarom het zo’n verdraaid zware, lange en lastige weg kan weg kan zijn. Voor velen nog een soort utopia, het beloofde land vrij van verslavingen en een plek van rust en ontspanning. Het is waardevol om iemand de weg te vragen. Het liefst iemand die jou jouw eigen weg laat lopen en oog in oog laat komen met de draken die je tegenkomt.