Burn-out: via machteloosheid naar leiderschap

Marcel is 46 jaar, burn-out. ”Ik vind het lastig”, zegt hij. “Meestal is er wel iets dat de boel weer in beweging zet, maar nu komt er maar niets. Ik heb het gevoel dat ik iets moet doen, maar ik heb geen idee wat. Voor mijn gevoel duurt het veel te lang”. Wanneer ik vraag wat het met hem doet antwoord hij dat het enorm veel onrust geeft.

Grip

Dat deel dat heel graag iets wil doen, wil ondernemen en in actie wil komen; ook dat deel heeft in essentie iets goeds met je voor. Dat het in essentie iets goeds met je voor heeft, wil niet zeggen dat het ook het beste voor je hoeft te zijn… Wat zou de positieve plek kunnen zijn waar dit deel vandaan komt? “Als ik iets doe, dan kom ik weer in beweging”, zegt hij. En als je weer in beweging komt, wat is daar dan positief aan? “Dan heb ik meer grip op wat er gebeurt”. En als je meer grip hebt, wat levert dat je op? “Dan heb ik meer rust en kan ik meer ontspannen…”. En is het daadwerkelijk zo dat het je meer rust en ontspanning geeft? Hij glimlacht en schudt zijn hoofd: “Nee, het levert me helemaal geen ontspanning op”.

Logica

In de wereld van de logica is het dus een succesvolle strategie, maar niet in de wereld van de menselijkheid. Waarom is het waardevol om te zien dat dit deel, dat zó graag iets wil dóen, vanuit de allerbeste plek komt? Namelijk dat het niets liever wil dan dat je op een plek van rust en ontspanning komt. Omdat je dan mild kan blijven naar dat stuk. En dat wanneer het voorbij komt, je jezelf niet fout hoeft te maken. Je het niet klakkeloos opzij duwt omdat je “het weer fout doet” en “nog steeds niet kan”. Nee, het komt vanuit de allerbeste plek. Met de beste intenties. Sterker nog, het heeft je waarschijnlijk ook heel veel gebracht.

Mild en Meedogenloos

En dan betreed je het kruispunt van “Mild en Meedogenloos”. Mild naar dit deel dat heel graag in actie wil komen – dankjewel hoofd dat je hier goed voor me wil zorgen – , en vervolgens meedogenloos: ik weet waar dit pad naartoe gaat en ik beslis nu om hier een andere afslag te nemen. Niet wetende waar het naartoe gaat leiden, maar ik weet dat ik dat andere pad niet meer wil belopen…

Onrust

Dan vraag ik aan Marcel wat er met hem gebeurt wanneer hij op deze manier contact maakt met dat deel dat vindt dat hij in actie móet komen? “Dat maakt me onrustig…” Ik vraag hem waar hij de onrust voelt en of hij er contact mee kan maken precies zoals het er nu is. Het hoeft niet groter, het hoeft niet kleiner, maar dat hij de beslissing neemt om het te ontmoeten precies zoals het nu in hem aanwezig is. “Dan voelt het lichter op mijn borst, minder benauwd… meer ontspanning”. Realiseer je je dat je hier niets hoeft te dóen om het toch te laten veranderen? Hij knikt.

Machteloos

Dan neemt de sessie een onverwachte wending. Daar waar de meeste mensen meer in de ontspanning komen op de vraag wat het met hen doet, zegt hij: “Het geeft me een machteloos gevoel…, machteloos dat ik hier niets kan en hóef te doen”. Verrast en nieuwsgierig reageer ik met; en wat merk je wanneer je dat zegt? “Dan neemt de onrust en de druk op mijn borst weer toe…” Laten we onderzoeken of het machteloosheid is… Nadat hij opnieuw contact heeft gemaakt met de benauwdheid en de onrust, zonder het persé te willen veranderen, maar wederom precies zoals het zich nu aan hem laat zien, transformeert het gevoel weer naar een plek van rust en ontspanning.

Afhankelijk

Deze plek van rust en ontspanning, waar je nu contact mee maakt… Is deze rust en ontspanning afhankelijk van iets of iemand buiten jou? Of zit deze rust en ontspanning ín jou? “Die zit in mij”, antwoordt hij. Móet je vanuit deze plek in actie komen om rust en ontspanning te vinden? “Nee…”. Kán je vanuit deze plek in actie komen? “Eh, ja…, zeker, ik kán in actie komen…”. Als dit gevoel van rust en ontspanning niet afhankelijk is van iets of iemand buiten jou, maar dat het zit ín jou en JIJ bent degene die bepaalt of je wel of niet in actie komt; wie staat er dan aan het roer? “Ik”. Is het waardevol, denk je, om aan het roer van je eigen leven te staan? “Zeker!”

Aan het roer van jouw leven

Dus als jij aan het roer van jouw leven staat, en je komt vanuit een plek van rust en ontspanning, en jij bent degene die kan bepalen of je wel of niet in actie komt: je kán in actie komen, maar je hóeft het niet te doen… hoe zou je dat dan noemen? Ben je dan machteloos of heb je invloed?
“Dan heb ik absoluut invloed”. En hier maak je contact met de plek van leiderschap…. Hier heb je leiding over jouw leven. Natuurlijk gaaf om actie te ondernemen en ervaringen op te doen. Maar je bent er niet meer afhankelijk van. Je hoeft geen actie te ondernemen om je rustig of goed te voelen. Je bent er immers al.

En de ingang is altijd via je lijf. Mits je bereid bent om het te ontvangen, precies zoals het er is, ook als dat lastig, onrustig of ongemakkelijk is.