You always pay a price

Een jonge vrouw van 26 jaar, vraagt aan mij: “Hoe kan ik me in een situatie niet minderwaardig vinden ten opzichte van iemand anders? Ik heb daar last van. Ik wil een ander geen pijn of verdriet doen, dus dan wil ik ook niet altijd in mijn eigen kracht gaan staan en dus zeggen ‘nee’, of ‘dit wil ik niet’, of ‘ik zie dat anders’ “.
Wat is het risico wanneer je dat gaat doen? Vraag ik
“Ja, dat ik afgewezen wordt of dat de mensen niet meer met me om willen gaan. Mij niet meer aardig vinden. En dat vind ik onprettig, dus ga ik me aanpassen”.

De prijs die je betaalt

En dat is de prijs die je betaalt, zeg ik. Ze kijkt me vragend aan; “Wat is de prijs?”
De prijs die je betaalt door heel dicht langs je eigen lijntje te blijven lopen, dus door in contact te blijven met jezelf. De prijs die je daar betaalt is dat je daar gekwetst kan worden. Namelijk dat andere mensen het niet met je eens zijn. Je kan er voor kiezen om die prijs te ontlopen. Dat je zegt; oké dat wil ik niet. En je er dus voor kiest om je de rest van je leven aan te passen aan de wensen en verlangens van anderen, zodat je die pijn van afwijzing maar niet hoeft te voelen. Maar dan betaal je een hele andere prijs. Welke?
“Dan heb je geen eigen ik meer?”
Ja, dan verlies je het contact met jezelf. Dat is de prijs die je dan betaalt. You always pay a price. De vraag is welke prijs je bereid bent om te betalen?

Ben je bereid? Let wel, het gaat hier alleen nog maar om de bereidheid. Je hoeft het nog niet eens direct te gaan doen. Maar ben je bereid om gekwetst te worden als dat betekent dat dat de prijs is die je moet betalen om heel dicht langs jouw eigen pad te blijven lopen. Daadwerkelijk in contact te blijven met jouzelf? Of kies je ervoor om die kwetsing niet te willen voelen, en dus de verbinding met de ander belangrijker te maken dan de verbinding met jezelf. Waardoor je niet meer jouw leven gaat leven, maar het leven van die ander. Wat wil je?

Gekwetst

We kunnen het meest gekwetst worden in datgene wat het meest belangrijk voor ons is. Soms kan het risico op kwetsing zo bedreigend zijn, dat we daar afstand nemen van ons verlangen. Zodat we daar de pijn niet hoeven te voelen. Niet beseffende dat we daar steeds meer verwijderd raken van onszelf.

Deze jonge vrouw heeft al jarenlang chronische buikklachten waarvoor ze bij diverse specialisten is geweest. Zonder succes. Dus ik stel haar de volgende vraag. Wat denk je dat het gaat doen met jouw gezondheid wanneer je daar een pad in blijft gaan wat niet kloppend is voor jou? Zal je daar meer of minder spanning door gaan voelen?
“Meer”
Zullen je buikklachten daardoor eerder toenemen of afnemen?
“Toenemen”
Nou, welke prijs wil je betalen? Ben je bereid om gekwetst te worden en op die manier heel dicht bij jezelf te blijven? Of wil je je blijven aanpassen en daardoor steeds verder verwijderd raken van jezelf?
“Ik ben bereid om gekwetst te worden”, zegt ze
Wanneer je daar dan steeds beter in staat bent om te doen wat goed is voor jou. Zal je dan meer of minder gaan ontspannen?
“Meer”
Wat zal het effect zijn op je buikklachten denk je?
“Die zullen minder worden…”
Als je buikklachten niet afhankelijk zijn van de mensen in je omgeving of van de situaties waarin je verkeerd. Maar vooral afhankelijk zijn van hoe jij verbinding houdt met jezelf. Is dat dan goed nieuws of slecht nieuws?
“Goed nieuws”
Waarom?
“Omdat ik daar dan zelf invloed op heb…”
Is dat makkelijk of kan dat spannend zijn?
“Spannend”
Absoluut, heel spannend. Sta je jezelf toe om dat spannend te vinden?
Ze aarzelt, maar zegt dan; “Ja, ik sta mezelf toe om dat spannend te vinden…”

You always pay a price. De vraag is niet welke prijs je wilt ontwijken.De vraag is welke prijs jij bereid bent om te betalen om een goed leven te leiden. In goede gezondheid, met zingeving, liefde en geluk.

Juriaan Galavazi, huisarts en coach