Iets in jou wil het weten, kunnen snappen en begrijpen. Als je het weet, dan kan je iets doen en als je iets kunt doen, dan kom je op een betere plek uit dan waar je nu bent. Denk je…
Read More›
“Iets in mij is moe…” Een gevoel wat met regelmaat bij veel mensen die bij mij op het spreekUUR komen voorkomt. Moe van het continu aan staan. Het steeds maar weer voldoen aan de verplichtingen en verantwoordelijkheden. Opgelegd door de buitenwereld, door jezelf.
Door je ogen te openen ben je met je aandacht voor een deel bij de ander en bij je omgeving. Daarin verliezen velen van ons het contact met hun lijf. Door vooral rekening te houden met wat je bij de ander waarneemt, hoe die zich voelt, wat die denkt, vindt of doet.
Is de weerstand welkom? Is het welkom als het tegenzit? Als het totaal anders loopt dan je verwacht had? Misschien wel tegen het onredelijke aan, onrechtvaardig zelfs… Is het dan nog steeds welkom?
Er is een weg waarbij je af blijft stemmen op de ander in de hoop op erkenning en goedkeuring. Waarbij je je verantwoordelijk blijft voelen voor de gevoelens en de behoeften van anderen en het nakomen van al je aangenomen verplichtingen.
Je spaart, sluit verzekeringen af, ontwijkt risico’s uit angst voor wat er eventueel zou- kunnen-gaan-gebeuren. De motor van de maatschappij draait op angst. En het onderliggende verlangen, een gelukkig en vooral lang leven, zijn de brandstof om de maatschappij draaiende te houden.
“Hoe kan ik krachtiger worden? Hoe kan ik ervoor zorgen dat de reacties van andere mensen niet meer zo bij me binnenkomen, dat ze me niet meer zo raken?”
“Ik wil het zó graag goed doen…”, ze is 29 jaar en doet al haar hele leven haar best om alles zo goed mogelijk te doen. Het maakt haar gespannen, moe en geeft haar eigenlijk een continu gevoel van onrust. “Iets in mij is bang om het fout te doen…”
Hoeveel procent controle heb je over wat er komen gaat?Het antwoord is 0%. Je hebt geen flauw idee over wat er over een minuut, een uur, een dag of jaar gaat plaatsvinden. Je hebt wel invloed. En niet een beetje, maar voor de volle 100%. Iedere gedachte of actie die jij doet heeft effect op wat er komen gaat. Maar je hebt geen controle.
Depressie, somberheid. De schaduwkant van het leven. Wie het heeft meegemaakt weet hoe intens en donker het daar kan zijn. Het gevoel van paniek. Het gevoel dat je vijf meter onder het wateroppervlak zit en alles in jou naar boven wil. De worsteling, de kracht, de moeite die dat kost. En heel soms lukt het om even adem te halen. En dan zak je opnieuw weg in het kolkende water. Angst om op te geven en in overgave te gaan. Weg te glijden in dat diepe, eindeloze, donkere gat daar beneden.