Waar in jouw leven is je onrecht aangedaan? In je opvoeding, in relaties? Waar in het verleden ben jij behandeld op een manier die je niet had verdiend? Waar ben je niet gezien voor de persoon die je ten diepste bent?
Het ritme van een vrouw is nu eenmaal anders. Het is niet beter, niet slechter, hooguit anders.
Een vrouw maakt per maand emotionele schommelingen door,die wij als man misschien in ons hele leven nog niet doormaken. We leven in een maatschappij die gebaseerd is op een mannelijk ritme en de vrouw betaalt (als ze geen grenzen stelt) een hoge prijs.
Dat een topsporter dagelijks tijd, aandacht en energie steekt in het verbeteren van zijn of haar vaardigheden, daar kijken we niet raar van op. Ook niet dat die ervoor kiest om zich te laten coachen en begeleiden.
Dan breekt het masker en komt er een kleine opening: “Er was altijd wel iets wat beter had gekund volgens mijn moeder. Ik was altijd aan het afstemmen in de hoop dat ze tevreden was, maar ik was nooit goed genoeg”.
“Ja, maar …bij mij werkt het toch echt anders. Ja, maar…bij mij kan dat niet hoor. Ja, maar…”
“De meeste mensen hebben niet het geluk om ontslagen te worden of hun baan te verliezen. Zij sterven in 30 tot 40 jaar een langzame dood omdat ze de middelmatigheid om zich heen tolereren, aanvaarden en voor lief nemen”. (Tim Ferris)
“Ik ben zoekende”, begint Marije, 32 jaar, moeder van twee kinderen en inmiddels een paar jaar werkende bij hetzelfde bedrijf. Alles gaat eigenlijk goed, maar ze merkt dat ze geen voldoening meer haalt uit haar werk.
We zijn maar al te vaak op zoek naar de beste oplossing. Het beste resultaat.
Voor je het weet belast je de stap die jij gaat maken met de verplichting om persé succesvol te moeten zijn.
“Ik wil het zó graag goed doen…”, ze is 29 jaar en doet al haar hele leven haar best om alles zo goed mogelijk te doen. Het maakt haar gespannen, moe en geeft haar eigenlijk een continu gevoel van onrust. “Iets in mij is bang om het fout te doen…”